Progressie creëer je door in beweging te blijven

Als Voorzitter van de Raad van Bestuur bij Aon Holdings & Aon Group International NV is Marguérite een vrouw met pit. Eentje die in haar tijd scheve blikken kreeg van de moeders op het schoolplein, omdat ze besloot fulltime te blijven werken toen er kinderen kwamen. Dat maakt haar precies dat rolmodel dat op donderdag 7 april onze bijeenkomst Let’s Connect, Learn and Inspire mag openen. Een avond waar bewustwording over genderdiversiteit aan de (financiële) top centraal staat.

CEO van mijn eigen leven

Marguérite, kun je ons vertellen wanneer diversiteit en inclusiviteit belangrijk voor je zijn geworden?

“Als ik terugkijk, is mijn werkvisie altijd al erg open geweest. Maar genderdiversiteit en inclusiviteit werden echt belangrijk voor me op het moment dat ik kinderen kreeg. Anderen verwachtten toen dat ik minder zou gaan werken, terwijl ik dat helemaal niet van plan was. Dan verschilt het perspectief dat je zelf hebt ineens compleet van wat anderen op jou projecteren. En dat stond mij helemaal niet aan. Ik zeg niet voor niks: ‘Ik ben de CEO van mijn eigen leven.’. Ik ben er echt allergisch voor als anderen voor mij gaan bepalen wat ik moet doen.”

Je maakt niet graag keuzes uit de verwachting van de ander?

“Precies! Het is heel belangrijk te realiseren dat Nederland een vrije democratie is. Iedereen mag zijn of haar keuzes maken. Toch kwam er bij mij bij het krijgen van kinderen een bepaald soort conservatisme om de hoek kijken. Anderen verwachtten besluiten, waarvan ik dacht: ‘Dat is niet mijn besluit.’. Ik wil mijn eigen besluiten kunnen nemen en keuzes kunnen maken. Gelukkig is dat conservatisme nu minder.

Iedereen moet zijn of haar eigen keuzes kunnen maken. Maar om dat goed te kunnen doen, zijn er rolmodellen nodig: mensen die die keuzes al een keer hebben gemaakt. Een soort medestanders. Gelukkig krijgen we die steeds meer, waardoor je ziet dat je geen buitenbeentje bent als je fulltime wilt blijven werken als moeder.”

Hoe was dat voor jou?

“In mijn tijd was ik een van de weinige moeders die fulltime bleef werken. Daar ondervond ik veel weerstand van. Maar voor mij was het een duidelijke, bewuste keuze. En dat is voor mij nog altijd erg belangrijk: dat je zelf je eigen bewuste, én onbewuste, keuzes mag maken. Op het moment dat ik dat besluit heb genomen ben ik gewoon doorgegaan, en heb ik eigenlijk nooit meer omgekeken.”

Dus je boodschap is: laat je keuzes zo min mogelijk beïnvloed worden door de ander?

“Vind ik lastig om te zeggen, omdat ik vooral geloof in progressie. Ik kijk altijd vooruit en geloof dat veel mooie dingen nog gaan komen. Maar als ik een ding moet noemen dan is het paragraaf 33 & 34 van de G20 eindverklaring, ondertekend door alle G20 leiders waaronder de Britse Prime Minister Boris Johnson en de Amerikaanse President Joe Biden.

Ik vertegenwoordig Nederland bij de G20 inzake Women Empowerment. Afgelopen jaar stond dit onderwerp voor het eerst specifiek op de G20 agenda en was er een Ministeriële conferentie aan gewijd. Het feit dat we met z’n allen die paragrafen over gendergelijkheid en diversiteit in de eindverklaring hebben gekregen, is een unicum in de geschiedenis. Daar ben ik toch wel erg trots op. Want dat betekent dat er op internationale basis nu druk wordt uitgeoefend op alle landen om dit thema serieus op te pakken en juist voor die landen waar genderongelijkheid nog steeds erg groot is, denk aan landen als India en Japan, is dit van grote waarde. Dat is echt impact maken voor een betere wereld.”

Impact maken voor een betere wereld

Waar ben je het meest trots op?

“Vind ik lastig om te zeggen, omdat ik vooral geloof in progressie. Ik kijk altijd vooruit en geloof dat veel mooie dingen nog gaan komen. Maar als ik een ding moet noemen dan is het paragraaf 33 & 34 van de G20 eindverklaring, ondertekend door alle G20 leiders waaronder de Britse Prime Minister Boris Johnson en de Amerikaanse President Joe Biden.

Ik vertegenwoordig Nederland bij de G20 inzake Women Empowerment. Afgelopen jaar stond dit onderwerp voor het eerst specifiek op de G20 agenda en was er een Ministeriële conferentie aan gewijd. Het feit dat we met z’n allen die paragrafen over gendergelijkheid en diversiteit in de eindverklaring hebben gekregen, is een unicum in de geschiedenis. Daar ben ik toch wel erg trots op. Want dat betekent dat er op internationale basis nu druk wordt uitgeoefend op alle landen om dit thema serieus op te pakken en juist voor die landen waar genderongelijkheid nog steeds erg groot is, denk aan landen als India en Japan, is dit van grote waarde. Dat is echt impact maken voor een betere wereld.”

Is dit iets waar je tevreden over bent, en nu denk je: wie weet wat er nog gaat komen?

“Exact. Ik ben blij dat ik dit tot stand heb laten komen, maar ik hoop en verheug me op nog veel mooiere momenten. Niet dat je alleen maar stilstaat bij wat je hebt bereikt, want dan krijg je een soort zelfgenoegzaamheid. Maar ik wil mezelf uitdagen om bij te kunnen dragen waar ik kan. Om progressie te creëren moet je in beweging blijven en om je heen kijken. Want in een wereld van snelle verandering is het belangrijk om nieuwsgierig te blijven.”

Is je boodschap ook dat je niet genoegen moet nemen met wat er is?

“Ik doe dat in ieder geval niet. Het is goed om vragen te blijven stellen. De manier waarop je die vraag stelt heeft vervolgens een hoop impact. Wil je een verandering in gang zetten, dan is het de kunst de goede vraag op de juiste wijze te stellen.”

Wat kunnen mensen zelf doen voor meer gendergelijkheid?

“Momenteel is één op de twee vrouwen nog financieel afhankelijk van hun partner. De vrouwen uit mijn generatie zijn vaak parttime, minder, of zelfs niet meer gaan werken. Dan verdien je geen geld en bouw je geen pensioen op, wat later tot problemen kan leiden. Bijvoorbeeld als het fout gaat in je huwelijk of bij je pensioen. Gendergelijkheid begint al bij het voorkomen van die financiële afhankelijkheid. Uiteindelijk zet je jezelf toch in een achtergestelde positie als je afhankelijk bent.

Ook de eerder genoemde rolmodellen zijn erg belangrijk voor de gendergelijkheid. Je hebt schouders nodig om op te kunnen gaan staan. Andere vrouwen en jonge meisjes kunnen nu op die van mij staan, maar op een gegeven moment zullen er anderen moeten opstaan. Natuurlijk wil ik op mijn 80ste nog steeds een rolmodel zijn, maar dan zit ik in een heel andere generatie. Iedere generatie zou zijn eigen rolmodellen moeten hebben.”

“Een realistische idealist. Ik laat mijzelf echt zijn: mijn hart, ratio en intuïtie. Ik accepteer mijzelf met mijn voors en tegens en heb geleerd de scherpe randjes ronder te maken. Dat is nog wel een tip die ik de lezer wil meegeven: accepteer wie je bent! Je moet jezelf in de spiegel aankijken en kunnen denken: ik ben gelukkig. Je eigenwaarde, je zelfvertrouwen en je eigen geluk zijn het allerbelangrijkste, en de enige die je dat kan geven ben jijzelf. En geef complimentjes. Aan jezelf, maar ook aan anderen. Is heel essentieel en eigenlijk o zo simpel. Positiviteit is het mooiste dat je kunt krijgen en geven.”